Bezoek aan het Submarine Museum in Dalian
Gepubliceerd op dinsdag 28 december 2010 door Tycho
Tijdens mijn reis naar Dalian bracht ik ook een bezoek aan het Submarine Museum. Bouw van het museum begon in 2007 maar ligt stil. Het gebouw staat al maar is nog leeg, gelukkig ligt het centrumstuk klaar; een Type 35 Ming-class onderzeeboot in een vijver. Toegang is geheel gratis maar bezoeker komt niet op de boot, de loopbrug is afgesloten en er is geen ziel te zien.
Het museum ligt in Lushun, 45 kilometer ten zuidwesten van Dalian. Lushun is in de buitenlanden beter bekend als Porth Arthur. De Britten kwamen eerst en gaven de naam, daarna kwamen de Russen die een marinebasis bouwden, de Russen werden in 1905 verjaagd door de Jappen die tot 1945 bleven, van 1945 tot 1955 weer de Russen die de stad uiteindelijk aan de communisten gaven.
Het museumgebouw oogt na twee jaar verweerd en vervallen, nix meer aan gedaan, de natuur neemt langzaam over. Museumbeheerders met zin in avontuur kunnen het hier proberen, de gemeente Dalian heeft een internationale tender uitgeschreven voor het museum, geschatte investering is 18 milioen yuan, 2.05 millioen euro.
Geiten lopen vrij rond over het museumterrein, die dieren, wat een geluk toch met zoveel gras.
De Type 35, NATO-naam ‘Ming-Class’, is China’s eerste zelf ontwikkelde onderzeeboot. Het ontwerp is gebaseerd op de Russische Romeo-class. De Type 35 kwam in dienst in 1974 en werd in verschillende steeds modernere varianten gebouwd tot 2001, op dit moment zijn er nog 18 boten in actieve dienst. De oudjes gaan langzaam uit de vaart en komen terecht op de sloop of in musea zoals deze boot in Lushun.
De Type 35 is een diesel-electrische onderzeeboot. Voorstuwing komt van twee Shaanxi 6E 390 ZC1 dieselmotoren met samen 5200 peekaa en twee Xiangtan wisselstroomdynamo’s.
De Type 35 heeft acht 533mm torpedobuizen en draagt 18 torpedo’s. De buizen kunnen twee typen torpedo’s afvuren: de Yu-4 met een warhead van 400 kilo en een snelheid van 40 knopen en de Yu-1 met een warhead van ook 400 kilo en een snelheid van 51 knopen.
Regen in de lucht, uit het oosten, later die dag zou ik het hard op m’n kop krijgen, toen ik elders iets aan’t bekijken was zonder paraplu op zak.
De Type 35 is door zijn klein formaat en dunne huid niet geschikt voor avonturen op en onder de verre diepe zee. Inzet beperkt zich tot patrouilles in de kustwateren en dat is maar beter ook, tegen een vijand met slechts een halve computer aan boord maakt de Type 35 al geen enkele kans.
De zes torpedobuizen zichtbaar aan weerszijden van de romp, de buizen zijn dichtgelast. Buis zeven en acht zitten aan de achterkant, te zien op plaat zes en zeven hier boven.
Tijd toen voor een wandeling naar zee. Ik kom graag bij zee en neem immer wat schelpjes mee. Even met de voeten in’t water, banjer banjer holee. De zee lag achter een constructie met pijlers, van ver leek het een onafgebouwde weg maar van dichtbij bleek het een soort strandpark-constructie, kennelijk had de gemeente plannen voor een ‘beach resort’ bij het museum. Leuk.
Het zwembad is klaar, inc drie duikplanken op verschillende hoogten. Bouwers hadden voor hun vertrek een hekje rond het bad gezet. Niet zwemmen, nee nee.
Het strand zag schoon en het water blauw, een beste plek voor een beach resort, dat echter staat niet in de tender, vermoedelijk een apart project.
Ha de zee!, vrijheid blijheid, met je bootje, naar de horizon zonder zorgen en je eten vang je zelf. De onderzeeboot kwam de andere kant op, van zee zijn vijver in, na diepgravend onderzoek vond ik enige platen:
Luchtzakken onder boot.
Zie ook het museumgebouw in aanbouw.
Boot op zijn plek, toen de vijver bouwen. Wel, hooplijk gaat het Submarine Museum ooit nog open, tegen die tijd ga ik wel weer eens langs voor een vervolg op dit verhaal.
woensdag, 29 december om 15:34
jammer van zo’m museum, wel weer een mooi verhaal!