Bezoek aan de ‘60 Jaar China’ Tentoonstelling in Peking Deel 2
Gepubliceerd op zaterdag 3 oktober 2009 door Tycho
Warm Welkom Beste Lezer bij Deel 2 van mijn verslag van mijn bezoek aan de China 60 Jaar Tentoonstelling in Peking. Deel 1 hier. China viert feest en het mooiste komt samen in het Beijing International Exhibition Centre waar men een overzicht beoogt te geven van 60 jaar voorspoed door ontwikkeling.
Na eerder in de hoofdhal nu in de eerste zij, met al thema Industrieële en Agriculturele produktie. Daar valt veel onder en dat bleek, op de eerste plaat een Shenzhou Ruimteraket, een reusachtig mijnwiel, een even reusachtige lager, een nepplant en enige Chinezen.
Ook de mode is in zestig jaar met zijn tijd meegegaan, zo bleek ook in Deel 1. Hier had men voor de zekerheid nog een een vitrine met moderne kleding neergekwakt. De plant is nep. De man draagt zijn jasje buitengewoon hip met losse schouder en het kent lange mouwen. De vrouw lijkt zich niet goed op haar plek te voelen in haar modern-traditionele jurk, retro zo U wilt, naast haar veel hippere afspraak. Drank er in meneer, dan komt het wel goed. De vitrine stond ook nog eens scheef.
Een booreiland, een volk dat die kan maken heeft zich opgestoten. Neerland kan ook booreilanden maken maar Nigeria bijvoorbeeld niet, al die eilanden voor haar kust komen van buiten gesleept. De plant, is nep.
De plant is nep. Enige parfumerieën in een vitrine moeten laten zien dat geen Chinees nog hoeft te stinken als hij, of zij, dat tenminste niet wil. Het mooie meisje, een uitlegster, dook eerder weg voor mijn camera maar uiteindelijk wist ik haar fijne smoeltje toch te snappen.
China maakt ook vliegtuigen en bezoeker zou het weten met dit vreemde model van een tuig op ongveer 1:4. Een echte plane had mij niets verbaast maar dat was kennelijk net iets teveel van het goede. De weg naar de cockpit werd versperd door een aantal neppe planten op de treden van de trap. Boven de fuselage een blik op een industrieterrein zoals het van boven ziet, daar weer op een lucht met wolken zoals die vanuit het vliegtuig zien. Gecompliceerde installatie, ik moest er twee keer naar kijken voor ik hem had.
U, Beste Lezer, mag het zeggen: wat is dit? Ik had en heb werkelijk geen idee en de text boven, die ik gedeeltelijk kon lezen, bood ook geen soelaas. Het zou gaan om een communicatisysteem met de naam NC-32, maar wat is die dradenbende beneden? Deze vitrine stond scheef.
Schermen, men en ik kon er geen genoeg van krijgen. Ik laat ze lang niet allemaal zien anders kon ik wel eenserie aparte artikelen over die schermen van de 60 Jaar China Tentoonstelling in Peking kunnen schrijven met, voor de leuk hoor, als titel ‘Schermen van de 60 Jaar China Tentoonstelling in Peking’ en dan met Deel 1, Deel 2 enzovoort. Er waren er genoeg en ik heb ze allemaal geplaat. Teveel van het goede indeed, ik dien bij de hoofdlijnen te blijven want daar is al meer dan genoeg te zien. Voor het scherm neppe planten en op het scherm enige geelmannen met vlaggen. Het scherm was een kromme en dat kreeg men, na zestig jaar weer, met vijf beamers nog niet recht.
Die plant daar links is nep. De maquette beeldde een reusachtig industrieterrein en er kwam ook geluid uit, zie de twee speakers bij de middelste paal. De geluiden beoogden een geluid te geven van de geluiden op een industrieterrein. Het ging zo van: “pssssst” “boem boem” “drk drk drk” “sisssss” “knal” “rrrrrrr” “dzzzzz” en dan begon het hele bandje weer opnieuw.
Nu agriculureel, een uitstalling met Chinees fruit. En het mooiste van, het waren geen neppe vruchten maar allemaal echte! Echt waar. Bezoekers streelden de vruchten en namen ze kort van hun stellage maar legden ze steeds weer braaf terug op hun plek zonder zelfs maar in het vlees te bijten. Ha, in Neerland waren die al na minuten weggestolen door die Marokanen! Zo blijkt toch eens dat een strenge opvoeding wel degelijk helpt.
Een meer algemene uitstalling van produkten die de loot van hun bestaan aan het land te danken hadden. Bovenaan enige flessen wijn maar gek genoeg helemaal geen bier. China kent de grootste bierproduktie per jaar ter wereld en toch was er geen blik te bekkennen. Een misser of doelbewust, alle opvoedingsverhalen daargelaten, als er bier staat gaan meestal toch de zinnen los.
De installatie was zo aardig dat ik U Lezer twee dichtbij-oppen doe. Hier melk van het merk Milk Deluxe dat bij veel Chinese spermarkten, niet bij allemaal, in het koelvak ligt. De ranzigheid tussen de stapels is niet van mijn camera, vermoedlijk lekte daar eerder een pak. Deze doosjes zijn van het formaat ‘schoolmelk’ in Nederland maar op deze modellen was geen rietje te zien.
Enige frisdranken die hun oorsprong van het frisse platteland weten. Helemaal links een fles ‘Halo C’ met grapefruit-smaak. Dit is een relatief nieuwe merknaam van het Chinese monsterconcern Wahaha, vaak gegrapt als Wahahahahahaha! Wahaha begon met water, niet drinkbaar uit de kraan, en ging daarna verder met allerlei onnodige doch buitengewoon lekkere energiedrankjes waar Halo C er een van is. Ik drink het spul graag en neem het vaak mee in mijn mandje op langere fietstochten. Mierzoet, maar je voelt je benen weer. Rachts nog een koppel flessen bakolie.
De grootste pompoen ter wereld zou dit moeten wezen en yep het was een echte en iedereen mocht haar aanraken. Het bordje zegt: “Niet aanraken” maar daar hebben Chinezen zo U ziet pompoen aan en bovendien was er geen hekje gemaakt.
Ook op de grond kon bezoeker niet aan het boerenleven ontsnappen. Niet vreemd natuurlijk, het is immers de grond die al god’s planten brengt. De doorzichtige tegels toonden diverse soorten gronden, zaden en zelfs, rechtboven, een laaghoogte plant.
De maquette beoogde een beeld te geven van een modern boerenbedrijf. De machines echter verschilden van schaal en dat oogt mij buitengewoon slordig, aan zulk soort missers heb ik een poephekel. Op de achtergrond op het fotoscherm een lössplatau uit midden-China aan de gele rivier waar juist echt en helemaal niet dat soort vlakke lanschappen uit de maquette te vinden zijn. Weer een fout, da’s twee, en die planten voor zijn nep.
Een bijzonder gevalletje en dus rijp voor een plaatje. Grote graansilo’s duiden op boerenactiviteit maar meteen rechts naast staat wat lijkt een overheidsgebouw met een voetbalveld achter. Links naast de silo’s een villawijk waaruit kennelijk moet blijken dat de boer’n het best hebb’n in Ch’na. Nu, dat zal dan wel.
Hier President Hu Jintao met enige boeren in de provincie Anhui. Naar goed bescheiden gebruik is Hu gestoken in hemdsmouwen, net als toevallig iedereen in de plaat behalve de koter die daar ook maar is omdat de jeugd de toekomst zou hebben. Op het brakke tafeltje enige produkten uit die provincie en Hu laat die zich zo te zien best smaken!
Beste Lezer, dit is het einde van Deel 2, Deel 3 binnenkort weer eens, als ik tijd heb hoor.
zaterdag, 3 oktober om 17:45
die NC-32, draaide die op Microsoft OS?