Bezoek aan het China Bicycle Museum in Beijing, Deel 2
Gepubliceerd op woensdag 20 april 2011 door Tycho
Beste Lezers, ja, eindelijk weer eens een beetje tijd. Flux verder met Deel 2 van het verslag van Mijn Bezoek aan het China Bicycle Mueseum in een verre buitenwijk van Beijing. We genne naadloos verder waar wij gebleven waren. Deel 1 eindigde met een plaat van d’oude museumeigenaar Wang Mingxi die voor de trap opliep naar de tweede verdieping van zijn schattenkamer. Bovenaan de trap een groots portret van Wang, wel, hij staat er weer keurig op.
Op de tweede verdieping niet leen nog veel meer fietsen maar ook Wang’s andere verzameling, waaronder een groot aantal ghetteblasters. Hier een zeer schone Sharp Multi-amp Super Woofer W Doble Cassette met 80 watt, nog een echte made in Japan!
Twee opgezette reuzenschildpadden, de dieren brengen geluk, bezoekers konden in de doos voor de schildpadden een klein bedrag achterlaten. Een investering, brengt geluk op.
Een deel van Wang’s pennenverzameling, in totaal drie zulke vitrinekasten.
Een deel van Wang’s horlogeverzameling, in totaal drie zulke vitrinekasten.
Een fraai opgezet hert en hertenjong. Het hert eet wat bladeren, het dier is slordig, liet een blaadje vallen. De herten staan in plastiek bloemen op een glimmend houten plank.
Een overzicht van het linkerdeel der bovenzaal. Op de voorgrond het oor van het opgezette hert, daarachter een lange rij fietsen, daarachter aan de muur Wang’s verzameling oude Chinese jassen.
De grote Wang Mingxi op een overzichtplaat van het rechterdeel der bovenzaal. Wang lijkt in gedachten verzonken. Een geweldig verzamelaar, ooit later wan ik groot ben hoop ik zelf een museum als het Wangse te hebben. Voor mijn blikken auto’s, mijn aanstekers, mijn schelpen, mijn plastiek lichtgevende decoratiedingen, mijn tandenstokershouders, mijn asbakken en mijn plastieken Jaar van het-Dieren. Wang is mijn voorbeeld.
Gelukkig heb ik nog even, Wang is de dubbel zo oud als ik. Wang vertelde met passie over zijn fietsen en andere verzamelingen, Wang wist van iedere fiets nog precies waar en wanneer hij hem kreeg. Daar verraadt zich de ware verzamelaar, dat heb ik namenlijk met al mijn rommel ook, van het kleinste aansteketje wee’k nog waar ik het kocht,. Ach het hebben, het is zo mooi. Wang had in zijn collectie drie Neerlandsche fietsen, een hele oude Fongers en twee Gazelle’s, hier de Fongers en een Gazelle:
De Fongers.
Een Gezelle uit Dieren. Ach wat een dorp, in mijn lang wijl studententijd ben ik nog een vreeslijk dronken geworden in De Wagerij, hik, wie daar woont kent de tent! Wang was trouweens vol lof over Neerlansche fietsen, hij zij zelfs dat Neerlandsche fietsen de beste ter wereld waren, en hij kan het weten. Zou hem graag mijn oude Gezelle Piet Pelle geven, die staat nog ergens in een opslag in Noord Holland, ondertussen zo’n dertig jaar oud, nooit weg kunnen doen. Ooit haal ik die hele zooi naar China en dan gaat de Piet Pelle naar Wang.
De N.V. Slotenfabriek Hopmi uit Utrecht maakte ook bagagedragers.
De allerkoudste fiets uit de collectie was deze Fuji Concorde uit Japan uit eind jaren ’80. Heelmaal tijds, heelmaal Japans, heelmaal high-tech. Een monument van Japanse fietsbouwkunde en ook de complete optimistische gekheid uit periode. Voor goed begrip een paar dichtbij-ops:
De schittered vormgegeven voorlampen. Wiel van Panawheels, toen een onderdeel van Panasonic maar het bedrijf bestaat teeg niet meer. Gelukkig was het er nog wel bij toen Fuji historie schreef met deze Concorde!
Hier werd ik nat in de broek Beste Lezer, de waanzinnig vormgegeven versnellingshendle op de stang. Zes versnellingen, overdrive op tien. ‘Shift Position’ display, staat geroest in de tijd op de vijfde. Digitale toerenteller, dik rood is opschakelen! Met PS natuurlijk, wel, wat een vernuft.
Het achterlicht, woorden obodig.
Wang had op de tweede verdieping ook nog een heuse ontvangstruimte ingericht voor belangrijke bezoekers zoals ik. Wij dronken een kop sterke thee en proostten op het het verzamelvak. Ik zat tijdens de dronk op de stoel naast de grote ijskast, de ereplaats. Verder een grote verkijker, een watertoren en een thermoskan. Wang zorgde goed voor zijn gasten.
Daar ook dit fraaie kunstwerkje. Een metaal gevlochten fiets voor een Hello Kitty bord. Er zat muziek in, Wang zette het aan, kinderdeuntje, erg leuk, laas geen lampjes.
De geweldige Wang op de plaat met Uw schrijver. Wang zette voor de plaat netjes zijn pet op en deed zijn jas dicht. Wang, een man met manieren, een man van de wereld. We wisselden kaartjes en beloofden veel contact. Ga ik doen. Voor nu: Wang, het beste met je prachtmuseum!
Vlak voor weg gaan vond ik benee nog deze fraaie mini-ijskast van Meiling met een logo’tje dat veel lijkt op het logo van witgoedfabrikant Haier. Het was alleen geen mini-ijskast, het was…
… eigenlijk een radio. Yeah!
Beste Lezer, dit verhaal is af. Binkort weer een verslag van een verslag van een Bezoek aan iets.
vrijdag, 16 maart om 00:03
[…] Via Chinablog.nl […]