Even wachten voor de Supermarkt in Nandaihe
Gepubliceerd op zaterdag 24 september 2011 door Tycho
Terug naar Nandaihe want ik heb nog een millioen platen maar te weinig tijd. Op een dag tijdens mijn bezoek had ik even te wachten toen vriending in de supermercado wat wasmiddeltjes ging kopen zo vriendingen dat nu enemale graag doen. Dat is hun ding. En dat is goed, want zo kon ik flux een paar platen platen van het straatbeeld buiten. Op de eerste plaat een oude vrouw die met haar driewielfiets langs een driewieltaxi loopt.
Een ietwat verdwaalde toerist juist van het strand af met twee grote rubberbanden en een tas.
De Ai Xin Supermarket. De meneer rechts is een beroemd acteur, hij maakt reklaam voor Chinese rijstwijn met eem alcoholisch percent van ten minste 35. Best spul, mits drinker het de eerste uurtjes rustig aan doet.
Eetkraam waar toeristen en lokalen gelijk voor een paar yuannen een heerlijk maaltje bij mekaar kunnen scharrelen. Kramen verkopen koeken, soep, gefrituurde visjes, bbq, bakjes noedles, bakjes rijst met vis en allerlei combinaties van al die dingen. Over het gemeen goed te vreten, vers aangekomen Westerlingen wel uitkijken met de maag!
De grotere kramen hebben stoeltjes waar eters kunnen zitten bij het smikkelen. Op de achtergrond gloednieuwe appartementsgebouwen waar de toeristen uit de grote steden een huisje komen kopen. De prijzen zijn daar nog best, een tonnetje euro’s koopt zo 150 vierkante meters, in Beijing krijg je voor een ton nog geen balkon.
Een oergezellig buitenrestaurant waar eters kunnen eten en bier drinken. Later nacht is het een groot feest met jankende kinders en bezopen Chinamannen die kaartspelletjes spelen wijl de vrouwtjes in slaap vallen wijl de kinders onder auto’s lopen en allerlei gedierte door de etensresten wroet. Ha!, die avonden toch eens, wat een vreugd.